من  راه را میگویم ، تو خود با قدرت تفکری که خدا داده خوب یا بدش را تشخیص بده و هرکدام را بیشتر دوست داشتی انتخاب کن
صاحب اختیاری هر چه می خواهی کنی
__________________
خوب بودن عادت است
اما بد بودن لجاجت !
__________________
خدا ما را بی نقص آفریده پس آنی که ما را به دروغ می کشد خودمان هستیم
ما خودمان راه پیچیده را انتخاب می کنیم ، زمین گهواره ایست مایه آرامش اگر او را بشناسیم و بدانیم برای چه آفریده شده
آیا ما آمده ایم برای چشیدن طعم شیرین دنیا یا برای تکامل ؟
جواب مشخص است زیرا خود خدا می فرماید :
ای فرزند آدم
از بی نیازی شاد و مسرور مباش چرا که تو جاودانه نیستی
و از فقر خود ناله مکن زیرا که فقر برای تو همیشگی نیست
و در بلا و مصیبت ناامید مشو
چرا که طلا با آتش و مومن با بلا و مصیبت آزمایش می شود .
همانا شخص بی نیاز در دنیا عزیز است و در آخرت ذلیل
اما فقیر در دنیا ذلیل و در آخرت عزیز است
و همانا آخرت پایدارتر و نیکوتر است .(1)
دنیا فی حد ذاته ایرادی ندارد اگر بدانیم برای اینکه سرچشمه ی خوبی ها شویم آمدیم ...

ای سرزنش کننده دنیا که به خدعه و باطل های آن فریب خورده ای و مغرور گشته ای
آیا خود فریب می خوری و او را مذمت می کنی ؟
همانا دنیا خانه صدق است برای راستگویان با آن و خانه تندرستی برای آن که دنیا را بفهمد
و خانه بی نیازی برای آنکه از آن بهره ببرد و خانه پند برای هر نصیحت پذیری
و سجده گاه دوستداران خدا و محل استغفار فرشتگان خدا و محل فرود آمدن وحی خدا
و تجارت خانه دوستان خدا که در آن رحمت خدا را کسب کردند و بهشت را در آن سود بردند
پس تو دیگر چه چیز را سرزنش می کنی ؟ (2)
مشخص است خداوند در شش دوره  زمین را خلق کرد که روی هم تقریبا 4.6 میلیارد سال بعد آدم و حوا را به زمین آورد


حال این سوال پیش می آید که چرا خداوند انسان ها را خلق کرد ؟ اصلا وجود ما چه به کار خدا می آید ؟
خدایی که بی نیاز غنی و بی نیاز  ، نا محدود و نامتناهی ست و به چیزی حتی آفریدن موجودی نیاز ندارد 
چرا انسان را آفریده و چه نیازی به خلقت او داشت ؟
اگر بگوییم که آفرینش انسان بدون دلیل است پس حتما خدا هم حکیم نیست !
پس نمی توان این چنین فکر کرد !
مسلما خلقت انسان همراه است با تکامل یافتن او برای حیات ابدی که خود هدف و مطلوب نهایی است
معمولا انسان هر کاری را که انجام میدهد به خاطر نفع خویش یا سود و ضرری است که در ترک این کار احساس می کند 
و در همه این کار ها به دنبال سود و تکامل خویش است
تا آنجایی که در کار های بشر کمتر موردی را می توان یافت که انسان کار را برای خود کار انجام دهد
و در انجام آن کار حتی به طور ناخودآگاه تکامل و سود خود را در نظر نگیرد
البته طبیعی است که انسان همیشه نیاز هایی دارد و در تلاش برای برطرف کردن آن نیاز هاست
حال که هدف انسان را دریافتیم لازم است که هدف کار های خدا را مورد بررسی قرار دهیم 
درست است که خدا از هر لغو و بیهوده ای پاک است و همه کار های او با هدف است اما باید از خود سوال کرد
هدف از کار های خدا چیست و چه معنایی دارد ؟
اینکه می گوییم همه ی کار های خدا همراه هدف است به این معنا نیست که هدف های خدا هم همچون هدف های بشر است 
و این دو موضوع بسیار با هم متفاوتند ...
از آنجا که انسان همیشه نیازمند است پس همیشه برای رفع نیاز های خود که همان تکامل است باید تلاش کند
و از آنجا که خدا بی نیاز و نامتناهی است هدف از کار های خداوند رسانیدن نفع به دیگری است
پس از آنجا که کارهای خداوند برای رسانیدن نفع به دیگری ست شایسته ست که او را عبادت کنیم و مهربانی و رحمتش را درک کنیم
اگر پایه ذهنمان را اینگونه بگذاریم که خداوند برای رساندن نفع به ما ما را به این جهان آورده پس معلوم میشود که دنیا چیز بدی نیست
و برای تکامل آفریده شده
پس نتیجه میگیریم هدف خداوند از آفرینش انسان بطور مسلم به خود انسان باز می گردد
هدف آن است که انسان را به کمال رساند ( منظور از اینکه می گوییم خدا زمین را با عشق آفرید همین است )
پس با همه اینها می توان نتیجه گرفت خدا سراسر جهان را مهد تکامل موجودات آفریده است
او انسان را آفرید و استعداد های شایسته ای را درون اون نهاد و حتی برای راهنمایی تکامل او پیامبران و قرآن را فرستاد
پس شایسته نیست در برابر این عشق وسیع الهی بی تفاوت باشیم
در حالی که یک لبخند ساده بشر باعث میشود به صورت خیلی متفاوت تر از دیگران به او نگاه کنیم
پس هدف آفرینش انسان را نمی توان در این جهان جستوجو کرد و باید آن را در جهان دیگری جستوجو کرد
از سخنان بالا این هم به دست می آید اگر انسان باید تکامل پیدا کند پس چون موجودی ضعیف است به تنهایی از پس خود بر نمی آید 
و باید به کسی متوسل شود و بهترین همیشه خداست
و تکامل یعنی دست یافتن به همه خوبی ها و نیکی ها 
در نتیجه در حالی که پرستش از نیاز های مادی انسان است برای ارضای این نیاز باید خدا را پرستید
زیرا سرچشمه همه چیز خداست

________________________________

1 - حدیث چهلم / کتاب یابن آدم

2 - امام علی (ع) _ نهج البلاغه / حکمت 131